ป๊ะกัน
🐼 คนป่าแรมรอน
- มีไม่กี่คนหรอก ที่เรากล้าพอที่จะเปิดเปลือยชีวิตเราให้เขารับรู้
- ไม่มีเหตุผลใดที่ฉันจะเลิกคิดถึงเธอ
- เรื่องบางเรื่อง ใส่ใจได้ แต่ก็อย่าให้ความสำคัญมากจนเกินไป
- ขีวิตที่ยังศรัทธาต่อความรักและความฝัน คือชีวิตที่เป็นชีวิต
- เคารพความเหงา ด้วยการนั่งจับเจ่าเลียแผลใจตัวเอง
- ไม่มีการจากลาใดที่จะไม่เจ็บปวดหรอก และทุกการจากลา ย่อมมีเหตุผลในตัวมันเองเสมอ
- ริมทางเท้า ฉาบแต่งด้วยเงาของฝั่งฝัน
- บ่อยครั้งก็แอบภาวนาให้เธอคิดถึงฉัน เหมือนที่ฉันคิดถึงเธอ
- บ่อยครั้ง
หัวใจของเรานี่แหละ
กำหนดว่า สีของท้องฟ้า
คือสีอะไร - หากชีวิตมีมุมเล็กๆ สักมุมให้นั่ง หรือเดินอย่างสงบ เพียงเพื่อเพ่งพินิจเสียงหัวใจของตัวเองมันคงวิเศษน่าดู
🍇 โลกสีเทา
- ความฝัน ความหวัง และการรอคอย
ล้วนผูกพันและยึดโยงเป็นหนึ่งเดียวกัน - ยังคงคิดถึง ผูกพัน ห่วงใยเหมือนเดิม ยกเว้นหัวใจเท่านั้นที่เปลี่ยนผ่านเป็นอื่นไปแล้ว
-
“ท่ามกลางวิถีทางอันยาวไกล
การเดินโดยมีเพื่อนร่วมทาง
ย่อมดีกว่าการเดินอย่างเดียวดาย” - ความรักที่เกิดจากความเข้าใจ ย่อมมั่นคงยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
- ชีวิต คือการได้ใช้ชีวิต และได้รู้ว่าการใช้ชีวิตมีรสชาติอย่างไร
- หลายต่อหลายเรื่อง เรื่องโศกเศร้าก็สอนให้เราเข้าใจความเป็นโลกและชีวิตได้ดียิ่งกว่าความสุขสำราญ
- ไม่ได้รอ… แค่ยังเข้มแข็งไม่พอที่จะมีใครใหม่
😠 โลกของการเรียนรู้
- ท้องทุ่งต่างถิ่น
ชวนหัวใจ
โบยบิน
กลับบ้าน - วันวาน
คือความเบิกบานของดวงใจอนาคตอันแสนไกล
คือดวงไฟแห่งดวงฤดี - สว่างมากไป ก็อาจไม่ใช่คำตอบของการใช้ชีวิต
-
มีนักวิ่งมากมายที่วิ่งถึงเส้นชัย
แต่ปราศจากเหรียญรางวัล – - ชีวิตเปลี่ยนได้ไม่เว้นวัน แต่ความฝันเปลี่ยนเว้นวัน อาจดูไม่ดี
- ความอ่อนแอในตัวตนของคนเรา จะว่าไปแล้วก็เหมือนการออดอ้อนของลูกแมวตัวเล็กๆ นั่นแหละ
- มีขุนพลหลายนายทิ้งดาบ…หนีทัพ หรือกระทั่งปลิดชีพตัวเอง เพียงเพราะสิ้นหวังต่อแม่ทัพ
📧 ป๊ะกัน
- อาณาจักรแห่งใจ กว้างใหญ่เกินหยั่งรู้
- ยอมเรื่อยมาในแบบโง่ๆ จะอะไรละ ถ้าไม่ใช่ “รักแบบโง่ๆ”
และ “สุขใจแบบโง่ๆ” - บางทีก็แอบหวังลึกๆ ว่า สักวันหนึ่ง สายลมหนาว จะพาใครคนนั้นกลับมา
- ให้ความเคารพต่อตัวเอง พอๆ กับการเคารพคนรอบข้าง
- ปลูกต้นไม้เพียง 10 ปี ได้เก็บผล เพาะปลูกคน เก็บมรรคผลทั้ง 100 ปี
|โฮจิมิน|
🚿 คนป่าแรมรอน
- ไม่ว่าจะเช้านี้ หรือเช้าไหนๆ ชีวิต ยังคงเดินต่อไป
- …ความฝัน…มีสถานะเป็นหมุดหมายของการใช้ชีวิต แต่ความฝันจะมีชีวิตก็ต่อเมื่อเราลงมือทำ
- รุ่งเช้า เจอความเหงานอนซุกตัวอยู่ข้างๆ
- ที่ไม่พูดเยอะ ไม่ใช่ “เจ็บคอ” แต่ “รำคาญ” ต่างหาก
🙀 ปล่อยให้หัวใจได้ทำหน้าที่ของมันเถอะ
- ทะยานสู่จุดหมายรวดเร็วเพียงลำพัง… ย่อมไร้พลัง เพราะไร้ทีม
- ความอ่อนเยาว์ คือ มนต์เสน่ห์ของการใช้ชีวิต
- มองไม่เห็น “เขา”
“เรา” จึง “เหงา เศร้า” และ “เดียวดาย” - คุณค่าของวันนี้ คือการ “ทำวันนี้ให้ดีที่สุด”
- จงเรียกชื่อฉัน
เฉกเช่นที่เธอเคยเรียกขาน
เว้นแต่ความคุ้นเคยเปลี่ยนไป
ก็โปรดอย่าเสแสร้งที่จะเรียกเช่นนั้น
.. - ไปให้ไกลทำไมกัน
ง่ายงามที่ว่านั่นคือยิ่งใหญ่ทุกอย่างสร้างจากใจ
ก่อเกิดดำเนินไปก็ด้วยรัก - กดไลก์เธอทุกวัน เพื่อยืนยันว่า “ยังรัก ยังรอ”
- คลับคล้ายว่า “ความเหงา” กำลังจะมาพร้อมกับลมหนาว
- ปากแข็งบอก “ไม่เป็นไรๆ” แต่จริงๆ คือ “แอบร้องไห้” ทุกวัน และทุกวัน
🐄 ป๊ะกัน
- ชีวิตงอกงามได้ด้วยความฝัน ความหวัง และการลงมือทำ
- บางจังหวะของชีวิต เราปรารถนาการโอบกอดมากกว่าการต้องตอบคำว่า “มันเกิดอะไรขึ้น”
- ความรัก เป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่สมอง
- มิได้เกิดมาเพื่อพ่ายแพ้ย่ำแย่ แต่สู้ไหว
โลกทั้งใบ
โอบกอดเราไว้เป็นหนึ่งเดียว
…. - ต้องกล้าที่จะรับมือกับเรื่องแย่ๆ ในแต่ละวัน
- ทุกๆ เรื่องเริ่มต้นที่เรา หาใช่ใครอื่น
🗻 คนป่าแรมรอน
- เรื่องราวระหว่างทาง คืออีกหนึ่งความทรงจำที่ควรต้องระลึกถึง
- เราไม่จำเป็นตัองลืมความแปดเปื้อนบางอย่าง แต่ต้องฉลาดพอที่จะจัดวางมันไว้ในซอกมุมใดของชีวิต
- ไม่ใช่ไม่รัก ไม่หวง แค่อยากให้เธอได้เรียนรู้ความจริงของโลกใบนี้เท่านั้นเอง
- มิเคลื่อนตัวออกจากฝั่ง
ใยจะเห็นพลังของจุดหมาย - สถานะที่แตกกัน ไม่สำคัญเท่าทัศนคติที่ต่างกัน เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นและจุดแตกหักของการอยู่ร่วม
- หัวใจที่ศรัทธาต่อการใช้ชีวิต ย่อมพิชิตซึ่งชัยชนะ
- หลงรักการเดินทางเงียบๆ ท่ามกลางสายลมหนาว
- เดินเท้า
สดับฟังเรื่องราวข้างถนน
ยากดีมีจน
ความเป็นคนมีมือมีเท้า - เพราะเปิดใจที่จะเรียนรู้ เราถึงรู้ซึ้งในนิยามของชีวิต
🌞 โลกของการเรียนรู้
- หาตัวเองให้เจอ แล้วจะพบเจอกับสิ่งอันดีงาม
- มีสักกี่เรื่องที่เราสัมผัสได้กับความเป็น “คุณค่า” มากกว่า “มูลค่า”
- ความพ่ายแพ้ สอนให้เห็นธาตุแท้ของชัยชนะ
- เพราะสรรพสิ่งเปลี่ยนผันตามกาลเวลา
- ปลิดขั้วจากต้น คือหลุดพ้นเพื่อเริ่มใหม่
- ระยะห่างที่พองาม คือนิยามความยั่งยืน
- พฤติกรรมคนอื่นที่มีต่อเรา คือ กระจกเงาที่สะท้อนความเป็นเราในอีกมิติ
- เหนื่อยมากๆ ก็แค่พาหัวใจกลับบ้าน แล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง
- แท้ที่จริงพิพิธภัณฑ์ความเหงาประดิษฐานอยู่ในหัวใจของเรานี่แหละ ขึ้นอยู่กับเราจะจัดระบบระเบียบมันอย่างไร
- วันใหม่ ชีวิตใหม่ ที่อบอวลด้วยเรื่องราวเดิมๆ
- จงอย่าสูญเสียศรัทธาต่อการสู้ชีวิต
- เป็นอีกครั้งที่เห็นเธอเดินกางร่มฝ่าสายฝนไปช้าๆ เพียงคนเดียว
- โลกสร้างใครสักคนให้คอยดูแลเราอย่างเงียบๆ
- น้ำท่วมปอด หมอพอช่วยได้
แต่ถ้าน้ำตาท่วมหัวใจ
หมอที่ไหนจะเยียวยา (ถ้าไม่ใช่เธอ) - จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเจ็บปวด
- ลองให้เส้นทางอันไม่คุ้นเคยได้เป็นเพื่อนและปลอบประโลมหัวใจของเราบ้าง
- เชื่อเถอะ สักวันหนึ่ง เราจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง ไม่ในสถานะใดก็สถานะหนึ่ง
- เมื่อลมหนาวพัดมาอีกครั้ง หัวใจก็เริ่มคลุ้มคลั่งถึงความรัก
- เหลี่ยมมาเหลี่ยมกลับ ใจมาใจกลับ
ถ้ามันไม่แฟร์ผมก็ไม่แคร์เหมือนกัน - บอกไม่ถูกหรอกว่า “พระจันทร์กับดวงดาว สิ่งใด งดงามกว่ากัน”
- ทะเลแห่งความทรงจำอันรวดร้าวกว้างใหญ่เกินสัญจรข้าม
- มีนักวิ่งมากมายที่วิ่งถึงเส้นชัย
แต่ปราศจากเหรียญรางวัล – - อย่ายอมให้ความลำบากใดๆ มาบั่นทอนพลังศรัทธาในการสร้างชีวิต
- ในทุกความสำเร็จ ล้วนมีความล้มเหลวหลอมรวมเป็นฐานรากอยู่อย่างหนาแน่น
- แม้หลับฝัน … ความคิดถึง ก็ยังทำหน้าที่อย่างไม่บกพร่อง
- ความโศกเศร้า จะหลอมเราให้กล้าแกร่ง
- ในวันที่หัวใจถูกติดปีก โลกทั้งใบ ก็เล็กราวกับอยู่ในกำมือของเรา
- วันหนึ่งๆ ชีวิตอาจเหมือนปลาหลายน้ำ เดี๋ยวคิดถึงคนนี้ เดี๋ยวคิดถึงคนนั้น และคิดถึงคนโน้น
- ฝนซาแล้ว แต่หัวใจกลับยังคงจมดิ่งอยู่ในทะเลน้ำตา
- ฉันเห็นใครสักคนที่ไม่ใช่ฉัน กำลังเฉิดฉายและกรีดกรายอยู่ในดวงตาของเธอ
